woensdag 19 april 2017

Bezoek aan het congres de Staat van het Onderwijs



Beste demissionair minister Jet Bussemaker, staatssecretaris Sander Dekker en Inspecteur-generaal van het Onderwijs Monique Vogelzang en alle lezers van deze blog 

Woensdag 12 april nam Oudergroep dove kinderen deel aan het congres Staat van het Onderwijs. Tijdens de plenaire sessie is veel gesproken: het onderwijs in Nederland is van een goed niveau, maar er is ook kansongelijkheid. Afhankelijk van de school waar je naar toe gaat of de achtergrond of opleidingsniveau van je ouders komt een kind uiteindelijk op een bepaald opleidingsniveau uit. Door de kansongelijkheid dreigt Nederland talent te verliezen. Tijdens de plenaire sessie heeft geen van de sprekers het gehad over het passend onderwijs. Ook in het digitale verslag (zie https://www.onderwijsinspectie.nl/onderwerpen/staat-van-het-onderwijs/documenten/rapporten/2017/04/12/staat-van-het-onderwijs-2015-2016 ) wordt passend onderwijs niet genoemd, behalve door 1 meisje die zelf gebruik maakt van passend onderwijs. Als Oudergroep dove kinderen zien we wij dat er talent verloren gaat bij de kinderen die doof/slechthorend/TOS doordat niet de juiste ondersteuning wordt gegeven maar ook doordat er veel onduidelijk is (zie de diverse blogs die wij hebben opgesteld).

Tijdens het congres van 12 april blijkt dat wij niet alleen staan. Van alle ouders die we die dag hebben ontmoet of die tijdens workshops hun mening hebben geven, blijkt dat er een grote gemene deler is: ouders vanuit welke cluster dan ook, voelen zich niet gehoord. Een ouder weet het best wat bij het kind past of welke aanpak het meest geschikt is. Maar in de praktijk wordt dit niet meegenomen en wordt er passend onderwijs gegeven die niet goed genoeg geschikt is, geld wordt niet (of niet op de juiste wijze) besteed, maar erger nog, het kind krijgt geen passend onderwijs. Soms tot thuiszitten als gevolg. Over talentverlies gesproken!

Talentverlies is groter dan alleen bij de kinderen in het onderwijs. Ook op een congres als deze is sprake van kansongelijkheid, de tolk Nederlandse gebarentaal stond ’s morgens op een ongeschikte plaats omdat de tolk storend zou zijn voor anderen. Vervolgens gaat het licht uit omdat er een filmpje wordt getoond (zonder ondertiteling!). De informatie in het filmpje is voor doven en slechthorenden niet te volgen en de tolk is ook niet meer te zien want die staat ook in het donker.

Gelukkig stond de tolk Nederlandse gebarentaal in de middag wél op een goede zichtbare plaats.
En wat te denken wanneer je tijdens het congres in een rolstoel zit? Wanneer je naar het invalidentoilet wilt, blijkt deze gebarricadeerd door een mobiele kachel en wanneer je een workshop op de eerste verdieping wilt volgen, blijkt de lift zich geheel aan de andere kant van het gebouw te bevinden waardoor je de start van de workshop zou missen.
Deze beide gevallen zijn wel opgelost maar is hier sprake van (kans)gelijkheid? Wij vinden van niet! En niet alleen dat, wat voor boodschap geef je aan alle congresbezoekers mee?

Is het congres alleen maar kommer en kwel geweest? Dat gelukkig ook niet, de leerkrachten die we gesproken hebben of die tijdens de workshop aan het woord zijn geweest, waren allemaal bevlogen en van goede wil. En het blijkt dat ouders en leerkrachten vrijwel dezelfde ideeën hebben: iedereen wil het beste voor het kind. Wel geven leerkrachten aan dat door alle regels soms het kind zelf uit het oog verloren wordt.

Beste demissionair minister Jet Bussemaker, staatssecretaris Sander Dekker en Inspecteur-generaal van het Onderwijs Monique Vogelzang, hierbij dan ook dringend het verzoek:
•    Niet alleen te spreken over kansgelijkheid maar ook om het daadwerkelijk toe te passen; altijd en overal!
•    Niet alleen aan te geven dat de rol van de ouders belangrijk is, maar ook daadwerkelijk te luisteren naar ouders en hen de mogelijkheid te geven daar invulling aan te gegeven. School en ouders zouden samen moeten bepalen hoe het onderwijs ingevuld moet worden, maar in geval van passend onderwijs zijn het de samenwerkingsverbanden en cluster 1 en 2 instellingen die het geld beheren. Dit bijt elkaar!

Helga Duifhuis





Een speeddate met de inspecteur van het speciaal onderwijs.

Tijdens de Staat van het Onderwijs mocht je een speeddate aanvragen met een inspecteur.

Onze vraag was of het voor de Onderwijsinspectie inzichtelijk was hoe het gesteld is met de dove en slechthorende kinderen binnen het reguliere onderwijs, na invoering van passend onderwijs.

Het was een hele lastige vraag. Maar ze hoopte dat met de invoer van de nieuwe manier van werken van de inspectie vanaf augustus 2017 dat ze dat daar een beter beeld van zullen krijgen. Ze vertelde dat de inspectie voor deze doelgroep met de besturen van de instellingen om de tafel gingen. De besturen van de instellingen moeten dus aan de inspectie rapporten hoe het met onze kinderen gaat binnen het reguliere onderwijs.

Tja dat was wel even schrikken. Er wordt dus helemaal niet naar de kinderen zelf gekeken. Ook niet steekproefsgewijs. De instellingen vertellen wel hoe het met onze kinderen gaat.

De enige manier om dit te doorbreken is door signalen af te geven. Wanneer je kind toch geen goed passend onderwijs krijgt moet je een signaal afgeven bij de inspectie. Dit is de enige manier om bij de inspectie, dus de overheid, duidelijk te maken dat er iets aan de hand is. Verder kan je voor extra ondersteuning in de communicatie tussen ouder, school en instelling een onderwijsconsulent inschakelen. Maar dan moet je duidelijk weten wat je wil voor je kind. Zij hebben geen inhoudelijk kennis van onderwijs aan doven en slechthorenden.

De groep dove en slechthorende kinderen is maar een speldenknop binnen het onderwijs. Maar onze groep heeft hele specifieke begeleiding nodig. Dat kan je met geen andere groep vergelijken. Maar de groep is ook heel onzichtbaar. Een kind met auditieve beperking in een klas van 30 valt gewoon domweg niet op.

Wij moeten als ouders echt de strijd aangaan. Niet tegen de instellingen, maar voor het recht op goed onderwijs.

Stichting Balans heeft zijn eigen "Staat van de ouders opgemaakt" : http://www.balansdigitaal.nl/media/3845043/staat_onderwijs._volgens_ouders_-_lr.pdf.
Hierin staat een artikel van onderwijsjurist Katinka Slump. Zij zet ouderbetrokkenheid in historisch perspectief. De nieuwe schoolstrijd, honderd jaar na die van 1917, wordt volgens haar gevoerd door ouders van zorgleerlingen. Een nuttige geschiedenisles.

Jacqueline van den Heiligenberg




Geen opmerkingen:

Een reactie posten